In een Duitse supermarkt stond een kleine oudere dame bij de pruimen. Eén voor één tilde ze ze op en bekeek ze. Zo nu en dan legde ze er één apart. Een winkelmedewerkster kwam langsgelopen.
“Hallo.” waarschuwde de kleine vrouw. Ze tilde haar hand op. “Hallo!” herhaalde ze met stemverheffing. De verkoopster zag de vrouw en glimlachte.
“Bitte Frau Labowski?” vroeg ze. De dame zei niks, maar wees naar de geïsoleerde pruimen. De verkoopster knikte.
“Sind die Pflaume nicht meer okay?” Frau Labowski fronste haar wenkbrauwen. De verkoopster pakte de pruimen weg.
“Danke Frau Labowski.” zei de verkoopster.
[Nadat de verkoopster verdwenen was liep Frau Labowski naar de druiven.]
Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » Vruchtgebruik
Ik was ook in een Duitse supermarkt. Daar heb ik zaterdag geen pruimen gekocht. Wel een watermeloen.
{Mowl: ah! Eine Wassermelone!}
via de druiven naar de krenten ?
maar toch handig zo’n hang-bejaarde als kwaliteits contoleur..!
{Mowl: misschien een idee voor Nederland.}
Vul je dag? En er zat een opbouwende moeilijkheidsfactor in, ging ze daarna naar de doperwtjes?!
{Mowl: om te eindigen bij de gierst.}