Ma’s tiendaagse (1)

pa en ma

Daar sta ik nu, ik arme dwaas en ben nog even wijs als vroeger. Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832)

Wie had zo’n veertig jaar geleden kunnen denken dat de hele wereld deze foto zou kunnen zien?

Hij toont mijn vader en mijn moeder met, je raadde het vast, carnaval. Om maar even te bewijzen dat dat bij ons ook in het bloed zit.

Mijn vader is inmiddel overleden, zoals je misschien weet. Maar mijn moeder is kwiek en fietst nog zonder bril. Deze week wordt ze tachtig.

Daarom hebben we, haar al dan niet aangetrouwde nazaten, een verrassing voor haar in petto.

Ik had je er graag meer over verteld, maar mijn moeder leest mee. Je moet in de loop van de middag maar es terugkeren. Misschien dat je dan wat wijzer wordt.

Of je leest de stukjes van de laatste paar dagen nog es. Daar zitten stiekem een paar aanwijzingen in.

[Vandaag beginnen de tien feestdagen van mijn moeder. Is dat niet wat veel? Nee hoor. Hoe vaak ben jij al tachtig geworden?]

Standaard

5 gedachten over “Ma’s tiendaagse (1)

  1. Hoewel ze dit nu niet meer kan lezen, toch een welgemeend proficiat aan Mowl’s moeder, van een mede-carnavalsvierder.

    {Mowl: dat stelt ze op prijs.}

  2. truuti schreef:

    Proficiat moeder van Mowl en jij met je moeder,
    maak er een groots feest van..
    (ze krijgt vast en zeker een poes???)
    Ik lees het straks nog wel even..je maakt me nieuwsgierig natuurlijk! Hopelijk gaat de zon nog schijnen, dat hoort bij een dag als vandaag. Geniet ervan samen!

    {Mowl: en de zon scheen – binnen.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.