Ne me quitte pas

dak

De kunst van te leven is thuis te zijn alsof men op reis is. Godfried Bomans (1913-1971)

Nou goed. Ik zal dan ook maar meteen vertellen wat de reden voor de hyper was. We wilden Mowl verkopen.

Niet zomaar, hoor. We hadden een negentiende-eeuws monumentaal pand in het hart van het centrum op het oog. We waren d’r al drie keer wezen kijken. En nu was de makelaar bij ons thuis om de waarde van Mowl vast te stellen.

“Ik snap niet dat jullie hier weg willen!” waren haar eerste woorden. En tijdens de rondleiding groeide haar enthousiasme alleen maar. Verkooptechnisch niet zo verstandig, misschien. Zeker niet gezien het resultaat.

Aan de eettafel zaten we nog na te praten, wij drietjes. En toen gebeurde het. Ik wilde opstaan.

“Ik word niet goed.” prevelde ik.

De rest weet je.

[Een heuse angstaanval om Mowl kwijt te raken. Dat wordt nog wat wanneer we oud en stram zijn en naar een verzorgingshuis moeten.]

Standaard

8 gedachten over “Ne me quitte pas

  1. Je hebt je blog weer naar een hoger niveau getild. Vervolgverhalen inclusief flashbacks. Wat moet ik daar tegenover stellen?
    (Overigens biedt de aankoop van een nieuw huis wel volop mogelijkheden voor meer vervolglogjes met flashbacks, flashforwards enz. enz. enz.)

    {Mowl: je bent ervaringsdeskundige.}

  2. Anne schreef:

    Kan plots heel goed begrijpen waarom je ging hyperventileren. Aan de andere kant … als je van dat 19 eeuwse pand een nieuwe BW1+4 kan maken, zou je het er misschien wel kunnen op wagen. Dilemma’s ! In ieder geval, veel sterkte bij jullie toekomstige plannen. 🙂

    {Mowl: we blijven. En euh, dat plusje mag weer weg, hoor.}

  3. Mowl verkopen? Daar zou ik bijna al van hyperventileren. Een duidelijker signaal dat je het niet moet doen kun je haast niet krijgen lijkt me.

    {Mowl: nietwaar?}

  4. de tamtam was al tot in Nijmegen doorgedrongen met het bericht dat jullie wilden verkopen. Maar ik begrijp nu dat het allemaal niet doorgaat?
    Gelukkig maar, want behalve een ander huis zou je dan ook een ander log moeten maken.
    Blijf maar lekker in jullie paleissie zitten man. Twee koningen in een paleis, die moet je niet verkassen naar een ander kasteel.

    {Mowl: we zullen toch echt niet hier blijven wonen tot onze dood. Verdomme, heb ik het er weer over.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.