O tempora, o mores!

Nee, dit is niet Jomanda.

Met deze foto ben je getuige van de opening van de open dag op de Saksen-Weimarkazerne. Ik schreef er gisteren al een regel over.

De Saksen-Weimar is sinds een jaar de verzamelplaats van talloze kunstenaars. Schilders, schrijvers, video-artiesten, beeldhouwers – noem het en je vindt het er. Vorig jaar werd de kunstenaarskolonie geopend met (jawel) een open dag. Dat was zo’n succes, dat er dit jaar een heuse werkgroep in het leven werd geroepen voor de open dag van dit jaar. En Dat Het Een Traditie Moge Worden!

Veel (niet alle) ateliers waren opengesteld en Het Publiek kon een kijkje nemen.

De eerste kunstenaars waar wij binnen kwamen vallen (ruimschoots na de hier afgebeelde openingsperformance) begonnen ijverig met het opruimen van hun atelier. “Gunst, ik had geen idee dat het al zo laat was!” Ach, als het anders was geweest had ik me enigszins bekocht gevoeld. Kunstenaars horen op de een of andere wijze niet helemaal van deze wereld te zijn. Das goed. Zo hoort het.

Verontrustend waren wel enkele dialogen waar we getuige van waren.

-“Waar heb je dat canvas gekocht?”
-“Bij het Kruidvat.”

of:

-“Hoe kom je aan die geweldige lampen?”
-“Gewoon. Ikea.”

In mijn tijd betekende dat, dat je je ziel aan de Commerci묥 Duivel had verkocht. Met pek zou je overgoten worden en daarna bevederd en op een mestkar het dorp doorgetroond. Maar ja, alles verandert.

(Twee biertjes – er was geen rosé ­ en een hamburger later vertrokken we naar de stad om daar de Harley Davidsondag te bezoeken. Voor een motorfoto: klik hier en hier. En dan snel weer terug.)

Standaard

4 gedachten over “O tempora, o mores!

  1. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » B’roem!

  2. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » B’roem!

  3. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » B’roem!

  4. Pingback: Mowl.eu » Blog Archive » B’roem!

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.