De Hoop

uitzicht
Ik houd erg van een mooi uitzicht buiten, maar ik moet er iets bij te drinken hebben. Willem Kloos (1859-1938)

Peter en Edwin gaan verhuizen, dat weet je misschien wel. Van helemaal bovenaan de straat naar ’n huis net om de hoek.

“We komen eigenlijk nog dichter bij mekaar te wonen.” zegt Peter. Alsof dat de reden van ’t verkassen was. De werkelijke reden zagen we toen we werden uitgenodigd voor ’n lunch met broodjes en wijn. In hun nieuwe, helemaal gestripte woonst zaten we op houten stoelen op de kale vloer. Ademloos keek ik naar buiten.

Natuurlijk — ik kende ’t uitzicht wel: vaak zat d’r langs gefietst of gewandeld. Maar nu zaten we d’r tegenover, alsof ’t ’n beetje van ons was.

“Weet je,” zei ik na ’n tijdje, “als jullie ons nou in jullie testament zetten, zodat wij, wanneer jullie iets overkomt, dit huis erven?”

[Uit ’t gegrinnik hierna begreep ik dat ze dachten dat ik ’n grapje maakte.]

Standaard

3 gedachten over “De Hoop

  1. Baloo schreef:

    Er is toch al een campagne om goede doelen in het testament op te nemen?

    {Mowl: denk je dat wij ’n goed doel zouden kunnen zijn? Aftrekbaar, bedoel ik?}

Laat een reactie achter bij BalooReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.