Trouwerijen moeten lelijk zijn, dat past bij wat erna komt. Een mooie bruiloft is een leugen. Pearl Abraham (1960)

“Ik ga naar ’t huwelijk kijken.” zei collega L onverwacht. Ik dacht dat ze ’n grapje maakte.

“Haha.” deed ik daarom. Maar ze was bloedserieus.

“Nee echt.” zei ze. “Ik zet ‘m om negen uur op de Duitser, want die beginnen dan al. Dan ruim ik in de tussentijd alle achtergebleven paastroep op en dan hoop ik om half elf met ’n kop koffie voor de buis te zitten.” Ze glom bij de verwachting. “Want dan begint ’t echte gedeelte.” Ik zag aan d’r dat ze ’t meende. Ik stelde mezelf even kort voor dat ik dat ook zou doen.

“O.” zei ik. We waren even stil. Zij met voorpret, ik in verwarring.

“Paastroep?” zei ik toen. “Nu nog?”

[Ik weet, we hebben de kerst ook veuls te lang uitgerekt. Maar Pasen!]