La vita è bella

torenDe winkeljuffrouw zag d’r wat vermoeid uit. Dat was niet wederzijds.

“Heb jij vakantie gehad of zo?” vroeg ze. Ik schudde m’n hoofd.

“Nee hoor.” zei ik en zette me schrap om m’n nieuwe leven uit te leggen. Maar de winkeljuffrouw zuchtte voor ik daar aan toe kwam.

“Je ziet d’r zo goed uit.” zei ze.

“Ik doe leuke dingen.” verklaarde ik. “En ik ben veel buiten.” Daarmee veroorzaakte ik weer ’n zucht.

“Je boft maar.” zei ze. “En dan is ’t ook nog zo’n mooi weer. Wat mij betreft mag ’t de hele zomer zo zijn.”

“Gelukkig hebben we daar zelf niks over te zeggen.” zei de dame achter me. Ik wilde zeggen dat we veel meer invloed op ons eigen leven hebben dan we denken, maar ik vond dat bij nader inzien nogal prekerig.

“Gelukkig niet.” zei ik daarom maar. Ik pakte m’n boodschappen en liep naar huis.

Fluitend.

Standaard

Een gedachte over “La vita è bella

Laat een reactie achter bij Rose-MarieReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.