Loslaten

We zijn allemaal vluchtelingen uit een toekomst die nooit plaatshad. Lee Weiner

We zijn allemaal vluchtelingen uit een toekomst die nooit plaatshad. Lee Weiner

“Hij komt uit Iran.” wist Jim te vertellen over de jongen die onverwacht bij ons was komen te staan. “Hij wil ’n verblijfsvergunning.”

Ik had ’t maar half gehoord, omdat ik met half open mond onbeschaamd de schoonheid van de jongeling had afgekeken.

“Hij weet wel dat ie mooi is.” zei Brrrr.

“Dat mag ook wel.” schorde ik. “Als hij dat niet zou weten, was ie blind.”

“Zelfs dan.” mijmerde Jim.

“Moet ie trouwen voor ’n verblijfsvergunning?” vroeg ik. “Ik wil wel best met ‘m trouwen.”

“Je bent al getrouwd, schat.” zei Jim.

“Dan gaan we wel scheiden.” zei Brrrr. Jim en ik keken ‘m aan. Brrrr keek terug.

“Ik wil je toch niks in de weg staan.” zeidie dan tegen mij. Ik slikte.

“Hoe zou ik ooit zonder jou kunnen?” zuchtte ik.

Standaard

Een gedachte over “Loslaten

Laat een reactie achter bij BasReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.