Marketing control

verplichte lectuur

In de welvaartsstaat kan geen bruikbaar onderscheid worden gemaakt tussen weeldeartikelen en noodzakelijkheden. John Kenneth Galbraith (1908–2006)

Vertel ons niks over snobisme en dédain. Wij hebben er het patent op. Dachten we. We dachten het verkeerd.

Nu de bijbel uit de hotelkamers is vervangen door tijdschriften voor de moderne zakenmens, kunnen wij ook inzicht krijgen in de essentiële basisbenodigdheden voor een aangenaam leven.

Uiteraard moeten we golfen. En een SUV rijden. En een goud-met-edelstenen-koelkast om de pols. En, oja, we moeten zoveel mogelijk namaak-Engels spreken.

Op onze hotelkamer werden we steeds stiller toen we meer en meer ontdekten niet aan de normen te voldoen. Er is maar één conclusie mogelijk.

We hebben jammerlijk gefaald.

[Het erge is dat we ons helemaal niet genegen voelen onze levensstijl te veranderen. Triest, hè?]

Standaard

4 gedachten over “Marketing control

  1. Een echte snob heeft geen adviezen uit dergelijke bladen nodig. Daarmee leer je alleen maar gekunsteld snobisme aan. Mensen die hun dedaine gedrag uit een blad moeten halen, hebben in hun boekenkast waarschijnlijk ook wine, psychology, golf en Jane Austin for Dummies in hun kast staan. Een echte snob haalt daar zijn neus voor op. maar ja, waar niet voor, eigenlijk?

    {Mowl: ben je je staartje weer kwijt?}

  2. Begrijp dat je dus nog geen kaartjes voor de miljonairs beurs hebt aangeschaft?

    {Mowl: we wachten eerst de loterijtrekking van vanavond af.}

  3. Niet wanhopen joh, op een dag is jullie manier van leven weer ‘in’ Hoef je je niet langer meer het buitenbeetje te voelen 🙂

    {Mowl: ik weet niet of ik ‘in’ wil zijn.}

Laat een reactie achter bij AryReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.