 |
|
Ruziemaken gaat me goed af. Vraag het maar aan Brrrr.
Zegt of doet ie iets wat me niet aanstaat (zeg maar: hij luistert niet naar me), dan krijgen we een woordenwisseling.
Ik neem het bloedserieus, terwijl Brrrr iets heeft van ‘Stel je niet aan’. Bloedlink word ik ervan. Agressieve uitbarstingen zijn het gevolg. Heerlijk. Ik word er zo rustig van.
“Neem me tenminste serieus, als ik kwaad ben!” schreeuw ik hem toe.
En nu doet ie dat.
[Woest word ik ervan. Kon ik me vroeger op hem afreageren, krijg ik daar nu niet eens meer de kans voor. Rotzak.]
Apropos, is het ook de gewoonte om te feliciteren voor prinsjesdag? Ik zag in ons journaal dat het bij jullie prinsjesdag is. Wel een lelijk kleed hoor dat gordijnstofje van Beatrix.
Dus bij deze Gefeliciteerd!
{Mowl: dankjewel. Maar prinsjesdag gaat eigenlijk nooit met felicitaties gepaard.}
Ben ook een beetje de Brrrr bij ons thuis. Ben in dit geval dus eventjes voor Brrrr
{Mowl: heb je het nu weer over Six Feet Under?}
Ai….
{Mowl: zeg dat.}
Mijn ventje is niet genoeg thuis om ruzie mee te maken 🙁
Ik denk dat ik maar eens een bijzit neem om mee te ruziën
{Mowl: doe dat. Een regelmatige twist is gezond.}
Kun je wel????
{Mowl: nee.}
Kun je wel????
{Mowl: nee.}
Kun je wel????
{Mowl: nee.}