 |
|
ZondagmiddagÂÂmatinee. Zwartboek.
Je hebt er vast al van gehoord. Indrukwekkend, goed acteerwerk, die bladiebla. De kans is groot dat je hem zelf al hebt gezien.
We hadden een echte Paul Verhoeven-film verwacht. Je weet wel: veel tieten en zo. Nu was dat ook wel het geval, maar dit keer anders.
Tieten met een verhaal, zeg maar.
Maar wat ik dan niet begrijp, is dat in de pauze de bezoekers naar de foyer rennen om een zak snoep te kopen. Of popcorn. Of zo. Wat denken ze?
“Even wat te knabbelen pakken voor bij de oorlog”?
[Ben ik nu zo ouwerwets? Zeg maar niks, ik weet het al.]
Het concept “tieten én verhaal” verwart me nogal. Daar moet je vast opeens twee hersenhelften bij gebruiken.
{Mowl: ongekend in een Nederlandse film.}
Ga me nu ook al bijna schuldig voelen over kop koffie met toebehoren tijdens 8 uur journaal
{Mowl: een fikse borrel lijkt me toepasselijker.}
Waren bloembollen passender geweest? Ach, hoewel gebaseerd op een wrede realiteit, bljft het een film waar mensen waarschijnlijk ook voor hun plezier naartoe gaan.
{Mowl: niet gezien, wel?}