|
Pim sliep tussen mijn benen.
Dat is eigenlijk standaard: Pim die ’s avonds tussen mijn benen kruipt om er de slaap te vatten. Hij of Zus. Wie het eerst komt, het eerst spint, zeg maar.
Volautomatisch – maar daarom niet minder gemeend – streelde ik hem. Van zijn kopje over zijn rug naar zijn kont. Hij vond het heerlijk.
Opeens schoot mijn hand uit.
“Ai!” kreet ik. Zus – bij Brrrr – en Brrrr-zelf schrokken. Pim sliep verder.
“Wat is er?” verschoot mijn man.
“Mijn balletjes!” piepte ik. “Ik heb me tegen mijn balletjes geslagen!”
[Brrrr keek pijnlijk. Bijna net zo pijnlijk alsdat ik me voelde. Ik wist niet dat ik zo krachtig kon slaan.]
Zelfmutilatie; voer voor psychologen.
{Mowl: het ging niet echt vrijwillig, hoor.}
Een kat die zijn nagels in je balletjes zet is veel pijnlijker.
{Mowl: het blijft een gevoelig onderwerp.}
Gelukkig heeft Pim het allemaal niet meegekregen.
(Even afwachten of deze reactie door de spamfilter komt.)
{Mowl: hij is een goeie slaper. (Gelukt!)}
Nu snap ik meteen het eerst-komt-eerst-spint principe. Met Pim en Zus tegelijkertijd zou het gevaar dubbel zo groot zijn.
{Mowl: ik vind één poes tussen mijn benen genoeg.}
Lijkt me een gevaarlijk plaatsje om te liggen. Zowel voor de katten als voor jou. 🙂 En neen, ik heb echt geen leedvermaak! Ik zou niet durven :->
{Mowl: nee nee.}
Komt een man bij de dokter…..
{Mowl: ja?}
kattenmepper?
{Mowl: ballentikker.}
kattenmepper?
{Mowl: ballentikker.}