“Heeft u een paraplu voor ons?” vroeg ik aan de juffrouw van de hotelbalie.
“Natuurlijk.” zei ze. “Hoe laat wenst u gewekt te worden?”
“Nee, nee, nee.” zei ik, “Een paraplu.”
Het meisje knikte.
“Ik zal een extra kussen laten brengen.”
Ik sloeg mijn ogen neer. Dat krijg je als je andermans kennis van vreemde talen belachelijk maakt.