Lucas 24:1-12

insect

Elk verhaal, als je het maar lang genoeg laat duren, eindigt met de dood. Ernest Hemingway (1899-1961)

“Ik dacht dat ie dood was.” zei ik. “Maar toen ik d’r een foto van ging maken, begon ie ineens te bewegen. Eerst langzaam en dan steeds sneller.”

“En toen heb je ’t insect weer terug op z’n pootjes gezet, toch?” zei Brrrr tegen beter weten in.

“Euh, nee.” zei ik. “Toen heb ’k d’r een filmpje van gemaakt.” Ik wees naar de vensterbank waar ’t insect nog steeds met de pootjes in de lucht krabbelde. “Kijk, hij leeft nog.”

“Bruut.” zei Brrrr en aarzelde geen moment. Behendig wipte hij ’t beestje overeind. ’t Begon meteen heen en weer te lopen. “Zo.” zei Brrrr. “Da’s beter.”

[Een kwartier later lag ’t beestje alsnog op z’n rug. Uitgeput, wellicht, van het langdurige spartelen. Of misschien uit eigen keus. Wie zal ’t zeggen?]

Standaard

6 gedachten over “Lucas 24:1-12

  1. Gefeliciteerd met het winnen van een Logspider! Ik had dat prentje daar al zien staan, maar wist niet goed wat het was. Tot ik erop klikte 🙂 (je ziet, nooit te oud om nog iets bij te leren hé) Wow een beroemdheid!

    {Mowl: en zo gewoon gebleven.}

  2. Possum schreef:

    After reading Hemingway and you
    I would call this insect: “Mortality”.
    Mortality waved and probably grinned…..
    hopefully not at you.

    {Mowl: zolang ie nog zwaait en grijnst is d’r niks aan de hand.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.