Sneu

sneu

Het geluk komt slechts van één kant, het ongeluk van alle kanten. Joseph Roux (1725-1793)

Collega K is sneu.

Dat zag ik meteen, toen ze steunend op d’r kruk kwam binnen gestrompeld. Haar midden­voets­beentje was gekneusd, zei ze. Als gevolg van een sport­blessure, voegde ze d’r aan toe. Da’s behoorlijk sneu, vond ik.

Dus draaide ik haar stoel en bracht haar koffie en alles wat ze maar wilde hebben. Mensen die zo sneu zijn verdienen ’t om een beetje verwend te worden, toch?

Tot ze me vertelde bij welke sport ze zo was toegetakeld. Ik had gedacht aan iets stoers als squash. Schermen, misschien. Of wandklimmen. Maar nee.

K is, volgens mij, het eerste slachtoffer van Nordic Walking.

[Ik moest daar niet zo lacherig over doen, vond zij. Nordic Walking is heus een echte sport, verklaarde ze. En ze meende ’t ook nog. Sneu.]

Standaard

13 gedachten over “Sneu

  1. Ik zag laatst een ouder echtpaar aan de wandel. Alleen zij had van die Nordic stokken bij haar. Daar kreeg ik toen ook een heel sneu gevoel bij, alsof hij had gezegd: “ik wil best mee, maar niet met van die belachelijke stokken”

    {Mowl: jij en K over veertig jaar?}

  2. Marloes schreef:

    Is er al een hulpgroep voor Nordic Walking geblesseerden?

    {Mowl: vast niet. Wie raakt ’r nou bij zoiets onbenulligs gewond?}

Laat een reactie achter bij PossumReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.