Ingesproken

raam

Wreedheid en angst geven elkander de hand. Honoré de Balzac (1799-1850)

Obscene, vuige woorden. Als vunzigheid een stem had, was ’t deze. De man die, anoniem, op ’t antwoordapparaat had ingesproken, zacht, fluisterend bijna, waardoor de onbetamelijkheden een extra misselijkmakende dimensie kreeg.

“Ik blijf doorgaan tot morgenochtend zes uur.” lispelde hij angstaanjagend. Ik voelde blinde woede — een ongekend gevoel. Ik drukte ’t apparaat uit.

Mijn moeder stond naast me.

“Hij bleef maar bellen.” zei ze zacht. “Ik heb de hele nacht geen oog dicht gedaan.”

[De laatste nachten legt m’n moeder de telefoon naast de haak. De enige manier om de gestoorde geest buiten te houden.]

Standaard

8 gedachten over “Ingesproken

    • Volgens mij mogen ze dat alleen maar op basis van een gerechtelijke uitspraak. Privacy wetgeving hè?

      Een fluitje naast de telefoon blijkt volgens collegae wel te helpen. Iedere keer als hij belt gewoon het fluitje gebruiken. Vind hij niet leuk, vooral zijn oren niet.

Laat een reactie achter bij TwotoneReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.