De uitdaging

uitrusten

Voor onszelf stellen wij ons allen eenvoudiger voor dan we zijn: zo rusten we van onze medemensen uit. Friedrich Nietzsche (1844-1900)

“Hallo.” zei de buurjongen met de ogen op z’n voeten gericht. “We moeten voor school allemaal een uitdaging aangaan voor een school in Suriname en dan moeten we aan de mensen vragen om ons te sponsoren en dan ga ik tien minuten m’n tandenpoetsen.”

Hij keek op en reikte me een formulier aan. “Wil jij ook meedoen?”

Ik pakte ’t formulier aan.

“Tien minuten tandenpoetsen?” vroeg ik. “Da’s toch geen uitdaging?”

De buurjongen keek me gebelgd aan.

“Wel waar.” zei hij.

[Brrrr kwam met twee cakejes voor de buurjongen. “Hij moet z’n tandenpoetsen.” zei ik. “Daarom.” zei Brrrr.]

Standaard

11 gedachten over “De uitdaging

  1. Jaartal schreef:

    heren ….. peer en bw …. ik sta versteld!

    {Mowl: nee, serieus — bij peer werkt normaliter niks met ’n snoertje.}

  2. Volgens mij trok die jongen net zo’n gezicht als de jongedame die aan m’n deur kwam. Of ik even de petitie wilde tekenen tegen de moord op 200 zeehondjes dat jaar? Natuurlijk, zei ik; Als je morgen terugkomt met een petitie tegen de moord op miljoenen kippen in Nederland per maand, teken ik ze allebei…Dat arme kind!

    {Mowl: ik dacht dat je zo zachtaardig was.}

Laat een reactie achter bij peerReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.