|
Om d’r nog even op terug te komen.
“Nou leuk hoor.” schamperde ik. “Uiteindelijk zijn we dus naar Nijmegen gegaan om ’n snackje te eten en kaas en eieren te kopen.”
“En kroepoek.” zei Brrrr.
“En kroepoek.” beaamde ik. “Erg leuk, maar daarvoor hadden we niet weg hoeven gaan. Dit…”
Dit was echt de allerlaatste keer, had ik willen zeggen. Maar toen kwamen de Zwitsers langs. Eén soldaat lachte naar me.
“O ja.” wist ik ineens weer.
[Ach, ’n dagje doen wat Brrrr leuk vindt kan ook geen kwaad. ’t Is geven en nemen in ’n huwelijk, zeg ik altijd maar.]
Ben ik de enige die die vent een beetje een engerd vind?
{Mowl: tot dusver wel, ja.}
Leven met Brrrr is toch al een feest op zich, of zie ik dat niet goed? Mannen in uniform zijn onweerstaanbaar, of ze nou lachen of niet. Ik kan het weten, ik ben met een getrouwd.
{Mowl: je bent de vrouw van ’n postbode?}
Leuke smile, en hippe zonnebril 🙂
{Mowl: leuk kruis, hè?}
Op een of andere manier maken homo’s altijd foto’s van de militairen de in uniform meelopen. Typisch is dat.
{Mowl: wat moeten we dan? Ze bespringen?}
We hadden eigenlijk stiekem net zo stoer en sterk willen zijn 😉
{Mowl: of toch — bespringen.}
Zolang dat geven en nemen beide kanten uit gaat is dat meer dan prima. Da’s tevens het leuke van een relatie: soms weet je niet wat je krijgt (en soms zelfs niet eens wat je geeft!)
{Mowl: ik ga niet boekhouden.}
deze meneer heeft een aangename smile 😉
{Mowl: dan had je de mijne moeten zien.}
Over dat geven en nemen heb je gelijk, maar ik heb nog noot een stukje van je gelezen waaruit blijkt dat Brrrr iets doet dat jij leuk vindt. Ik geloof zonder meer dat hij ook rekening houdt met jou, maar als ik daarover niets lees, dan ga ik jou zielig vinden…;-”
{Mowl: misschien wil ik dat ook wel.}
Hahaha.
{Mowl: lachen!}