Klatergoud

kleuren

Het woord is een portret in kleuren van klank. Teixeira de Pascoaes (1877-1952)

In ’t voor­malige kerk­je brak ’n straal licht door ’t venster­glas dat, als ’n prisma, de kleuren uiteen deed breken en daar­mee ’n regen­boog creëer­de, die eindig­de op m’n schoot.

Ge­fasci­neerd en enigs­zins be­wogen bezag ik de situ­atie. De bete­kenis er­van ont­ging me niet.

“De pot met goud.” fluis­ter­de ik.

[Collega J, die naast me zat, stootte me aan. “De poot met goud, zul je bedoelde.” gniffelde hij.]

Standaard

14 gedachten over “Klatergoud

  1. Best wel mooie kleuren! Het is tijd dat de 70′ mode jaren weer terugkomen. Fel gekeurde broeken en kleedjes, psychedelisch behangpapier. Je hoefde helemaal niet te blowen in die tijd om rare dingen op je muur te zien 🙂

    {Mowl: of op je schoot.}

  2. Cyberjunk schreef:

    Eerst vond ik je verhaal heel mooi, maar jammer van die opmerking van je collega, dat vond ik een soort dissonant.

    {Mowl: echt ’n domper, nietwaar?}

  3. Jaartal schreef:

    De pot met goud zit verstopt in jouw spijkerbroek!?!?!?!?!?!?! Lijkt me een welgevulde pot zo te zien, en dat met de hedendaagse goudprijs!

    Kan er gegrabbeld worden?

    {Mowl: Jaartal, je wordt toch geen vies oud mannetje, wel?}

Laat een reactie achter bij JaartalReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.