|
Mehmet, de ondernemer die z’n bedrijf naast ’t huis van Moeder heeft gevestigd, was boos geworden toen ie begreep dat ze onbeheerd was achtergebleven.
“Turkse kinderen zorgen tenminste voor hun ouders.” foeterde hij. “Ik begrijp niet dat ze u zomaar alleen laten.” Hij pakte Moeders handen beet.
“Kom mee naar ons.” zei hij. “Bij ons is ’t warm en kunt u in alle gemak herstellen.
“’t Kostte me nog heel wat moeite hem te overtuigen dat ik liever thuis bleef.” zei Moeder geamuseerd toen ze ’t me de volgende dag vertelde.
[Ik deed maar of ik ’t ook leuk vond, maar dacht ondertussen aan ’n Turkse knokploeg die mij, ontaarde zoon die ik kennelijk ben, wel es ’n lesje zou leren.]
Nederlanders weten vaak niet goed weg met zoveel zorgzaamheid……….
{Mowl: dat blijkt maar weer es.}
Mijn moeder zou gek worden met de hele dag iemand om zich heen
{Mowl: normaal gesproken Moeder ook. Maar nu is ’t even niet anders.}
lol @ Selcuk
trouwens: heeft Mehmet geen leuke zoon? dan vraag je of hij die even stuurt om je een lesje te leren! 😉
{Mowl: euhm. Als ik hier op reageer maak ik ’t alleen maar erger, vrees ik.}
ik kan niet wachten ….
{Mowl: wedden?}
sjips …
{Mowl: tja.}
Ze hebben me al gebeld om mee te doen.
{Mowl: dan doe ik ook mee.}
Moest je moeder in de kou zitten? Stelletje bruten.
{Mowl: je moet toch ergens op bezuinigen?}
It could become
a Turkish drama indeed, but not
a romantic one, I’m afraid.
{Mowl: wat is ’n Turkish drama?}
I referred to your title.
{Mowl: voilà.}
Volgens mij refereert Possum hieraan.
{Mowl: ik ken die film niet, ben ik bang.}