Rozig

rozen

God gaf ons ons geheugen opdat we rozen in december zouden kunnen hebben. Sir James Matthew Barrie (1860-1937)

Voor de aankleding van de feestelijke dis had collega M ’n bosje rozen in ’n vaas gezet.

“Wil jij ze water geven?” vroeg ze me. Ik voelde aan ’n blaadje.

“Verhip.” zei ik. “Ze zijn echt!” M keek verbaasd.

“Natuurlijk.” zei ze. “Wat dacht jij dan?” Ik reageerde schouderophalend.

“Dat ze nep waren.” zei ik. “Ze zien d’r zo, euh, nep uit.”

M fronste haar linkerwenkbrauw.

[Ik had de steeltjes opnieuw gerangschikt, nadat ik ’t vaasje in ’t keukentje met water had gevuld. “Wat kunnen jullie dat toch altijd goed.” verzuchtte M. Nu ging mijn linkerwenkbrauw omhoog.]

Standaard

11 gedachten over “Rozig

  1. Possum schreef:

    Raising only one eyebrow
    is quite an art.
    Did you practise it
    in front of the mirror,
    or does it come naturally ?

    {Mowl: ’t gaat helemaal vanzelf.}

    • Jaartal schreef:

      Als je behoord tot de groep waarmee ‘jullie’ wordt bedoeld, kun je dat van nature… dát wel!

      {Mowl: je hebt ’n kwartier de tijd om je commentaar te herzien en je hebt niet de neiging iets te verbeteren?}

Laat een reactie achter bij PossumReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.