|
Tijdens ’n wandeling door ’t bos kwamen we ’n hondje tegen — bibberend van de kou stilstaand in ’t water van de Jansbeek. ’t Durfde geen kant op, leek.
“Kom dan!” probeerde Brrrr tevergeefs ’t dier aan de kant te lokken. ’t Keek ons aan alsof we buitenaardse wezens waren, hetgeen de bereidheid om uit ’t koude water te komen bepaald niet vergrootte.
“Ik bel de dierenambulance.” zei ik. “Dat beest moet geholpen worden.” Ik pakte m’n toestel.
“Laat maar.” zei ’n onbekende man die plots verscheen. Hij droeg ’n bril met roze getinte glazen. In z’n handen had ie ’n hondenriem. “Dit is Google.” verklaarde hij. “Hij houdt ervan in ’t water te zitten.”
[Google gaf blijk van herkenning door flink met z’n staart te kwispelen. Maar vooralsnog vertikte hij ’t om op ’t droge te komen. Ik borg de telefoon maar weer op.]
Een roze bril. Zucht.
{Mowl: tja.}
Leuke naam.
Tja, dieren hebben soms rare gewoontes
{Mowl: met je kont in ’t kouwe water zitten?}
Grappige naam. Gelukkig was de man geen fan van Yahoo.
{Mowl: was ook grappig geweest.}
Met zo’n bril is het geen wonder dat hij het gedrag van zijn hond positief benadert.
{Mowl: ik miste nog de joint tussen z’n vingers.}
Grappige naam voor een hond. Baasje zal wel een internetfreak zijn 🙂
{Mowl: of vond Google gewoon leuk klinken.}
Zijn baas moet hem altijd zoeken waarschijnlijk. Vandaar die naam.
{Mowl: wie zal ’t zeggen?}