Lettertang

glas

Het is meestal beter voor de mens, door het geweld van zijn hartstochten geheel gebroken te worden, dan slechts ten halve, en daarna te leren met deze hartstochten economisch om te gaan. Dirk Coster (1887-1956)

Ik zat, met col­le­ga M, ergens in Utrecht, in ’n voor ’n hotel ge­par­keer­de auto. We wacht­­ten op de terug­keer van col­le­ga R.

Collega A, in Zwolle ter plaatse, had kort daarvoor in­ge­spro­ken op m’n voice­mail en geïnfor­meerd waar ik bleef, op ’n af­spraak die ik blijk­baar verzuimd had in m’n agenda te plaatsen. Ik had haar nummer niet, dus belde ik De Deen, waarvan ik wist dat ie ook in Overijssel moest zijn. Toen die op­nam, vertelde die me dat ie met griep thuis zat. Ik sms’te daarom m’n verhindering naar collega H.

In de auto, ge­par­keerd voor ’t hotel in Utrecht, werd ik even later te­rug­gebeld door die, terecht, enigszins ont­stem­de H. Of ik dan toch wel de vervolg­afspraak had genoteerd. Wat niet ’t geval bleek te zijn.

Intussen was collega R, met wie we in Utrecht waren, weer terug bij de auto gekomen. Ze had collega W gevonden, met wie we die och­tend ’n afspraak hadden, maar die we niet op z’n werkplek hadden aan­ge­trof­fen.

“Hij zit daar-en-daar.” had de receptie verteld. En daar-en-daar waren we dus maar heen gegaan.

“Hij komt eraan.” zei de collega R. “W was vergeten de afspraak op te schrijven.” Ik schudde m’n hoofd.

“Ongelooflijk.” verbaasde ik me.

[Collega W kwam binnen toen we koffiedronken in ’t hotel. Hij putte zich uit in excuses, die ik welwillend aanvaardde. Dit overkomt ’m tenminste nooit meer, dacht ik nog.]

Standaard

4 gedachten over “Lettertang

Laat een reactie achter bij TeunReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.