|
De moeder had ’t helemaal gehad met d’r beide kinderen. De ene bleef niet staan waar ze wilde dat ie bleef staan, de ander brulde de longen uit z’n lijf. Ten einde raad pakte ze ze alletwee stevig vast. Dat leidde in elk geval tot ’n kortstondig bestand.
“En nou zijn jullie allebei rustig en stil!” verordonneerde ma schor. “Anders bind ik jullie vast aan de fiets en blijven jullie gewoon hier!”
’t Effect was overdonderend.
“Waah!” gilden de kinderen, waarna ze de benen namen.
[’n Korte vloek ontglipte de lippen van de moeder. Hier had ze duidelijk niet aan gedacht toen ze zich had laten bevruchten.]
De moeder had inderdaad wel wat rekening mogen houden met de rest van de wereld.
{Mowl: ach. Vrouwen.}
Ach die arme kindjes
{Mowl: en die moeder dan?}
Ze zijn zó lief…
… als ze slapen.
{Mowl: daar hebben ze toch valium voor uitgevonden?}
Ik lees hier een lichte gniffel in.
{Mowl: ach, met katten heb je die problemen niet.}
Klassiek geval van een moeder die haar zelfbeheersing verliest. En dat is olie op het vuur bij kinderen.
{Mowl: of ik zoveel beter zou reageren is nog maar de vraag.}
Ill-breeding.
{Mowl: zeg, ik registreerde alleen maar.}
I wasn’t talking about you.
{Mowl: gelukkig maar.}