 |
|
“Ach meneer, zou ik misschien ook iets mogen?” Terwijl Brrrr de ganzen voerde had ’n vrouw ’n rolstoel tot vlak bij ‘m geduwd. In de stoel zat ’n geslachtelijk onbestemde persoon, gedeeltelijk verborgen onder ’n dekentje waar ’n gerimpelde hand uitstak. ’t Hoofd werd met ’n muts beschermd tegen de weersomstandigheden en was daardoor slecht zichtbaar. Alleen wat stoppels op de kin en rond de lippen toonden zich.
De vrouw pakte ’t stuk brood aan dat Brrrr haar gaf en stopte ’t in de hand. Eén van de ganzen aarzelde geen moment en hapte toe. ’t Brood viel uit de vingers en rolde op de grond.
“Zou ik misschien nog ’n stukje mogen?” vroeg de begeleidster aan Brrrr. Meteen werd de hand onder ’t dekentje teruggetrokken. De begeleidster zag ’t. Ze bleef even naar ’t dekkleed kijken.
“Ach, laat ook maar.” besloot ze toen. Ze knikte vriendelijk gedag en duwde de rolstoel verder over ’t zandpad.
[De ganzen hadden intussen alleen maar oog voor de zak met brood van Brrrr. Ze moesten even geduld hebben. Hij staarde ’t tweetal na.]
Ouder worden is soms niet leuk
{Mowl: zeker weten.}
Eendjes en ganzen voeren. Het leven eindigt waar het begint.
{Mowl: ’t gaat bij ons nooit verder.}
Het is verstandig te beseffen wanneer bepaalde goede bedoelingen niet haalbaar zijn.
{Mowl: onwenselijk zelfs.}
Verstandig van de begeleidster. Ganzen kunnen best hard bijten.
{Mowl: en je moet ’n handje hebben.}