|
“Ik maakte me daar toch ’n schuiver!” bulkte ik (inclusief ’t uitroepteken) toen ik thuiskwam. “Ik liep van m’n moeder naar ’t werk en kwam langs ’n magnolia die z’n blad had laten vallen op ’t voetpad. Voor ik ’t wist glee ik d’r over uit. Ik wist nog net m’n evenwicht te bewaren.”
“Zo.” zei Brrrr, weinig onder de indruk.
“Ja.” zei ik in ’n poging de dramatiek alsnog te redden, “En toen slipte ik nog ’n keer!” (Met weer dat uitroepteken.)
“Dan had ze dus toch gelijk.” stelde Brrrr vast.
[Verdorie, hoe kreeg ie dat nou weer voor mekaar: me kippenvel bezorgen met m’n eigen verhaal.]
Zo zie je mar wat een ellende een siertuin kan brengen.
{Mowl: ze moesten verboden worden.}
Gaat het weer wat? Ik ben overigens ‘ns uitgegleden over een hoopje afgevallen boombladeren. Dat was me niet voorspeld….. herinner ik me nu.
{Mowl: waar zijn de kaartleggers wanneer je ze nodig hebt?}
Weer een relatiebreuk voorkomen!
{Mowl: dat valt nog te bezien.}
Ik kijk meestal waar ik loop. Meestal…
{Mowl: da’s nou net de crux.}
pfff, makkelijk scoren van die waarzegster; mannen op leeftijd vallen standaard een paar keer per jaar…
{Mowl: ben zelf dol op gevallen mannen.}
Voortaan beter luisteren:-)
{Mowl: ik luister altoos.}
Not too steady on your feet, are you ?
{Mowl: als in ’n achtbaan.}