Ontwaakt!

krukje
Als u een piano wil verhuizen, grijpen vele hulpvaardige handen naar het krukje. Hans Ferrée

Zondag­ochtend, even na tienen.

Ontbijt met roerei en uit­gebak­ken spek. Sapje erbij. De zon die zich vroeg­tijdig sterk pro­beert te maken en welkom ons huis binnen­sluipt. Op de radio brengt ’n zoet­gevoois­de jazz­zangeres ’n lome inter­pretatie van één van m’n lievelings­nummers. Ge­luk­kig en ver­liefd kijk ik Brrrr aan.

“Dit is echt ’n Willem Duys-moment.” zeg ik. Brrrr snijdt nog ’n stukje van z’n toast.

“Zingt ie dit ook dan?” vraagt ie als ie de vork naar z’n mond brengt.

[’t Leeftijdsverschil laat zich soms merken. Soms iets te duidelijk. Maar ach, wat zal ’t. ’t Is zondagochtend. Gisteren tenminste.]

Standaard

6 gedachten over “Ontwaakt!

    • Da’s zielig. Gewoon ter illustratie een kom met goudvis op de slaapkamer.

      Nu ik er over nadenk is dat ook best wel zielig…

      {Mowl: niks mis met onze slaapkamer, hoor.}

  1. “Kun je geen modernere muziek draaien?” Ik:”Deze dan. Die ken je vast nog want het was een grote hit in ’82?” -“Eh…ik ben geboren in 1983…” Oeps!

    {Mowl: 1983? da’s toch ‘n… Verrek, alweer 26?}

  2. Possum schreef:

    Never talk to toyboys
    about the past.
    But to be
    serious, I saw some
    photographs of you and
    Brrrr last year and the
    age-difference can’t be
    THAT big.
    Or do I need glasses ?

    {Mowl: ik oog jeugdig, dank je. (En wie mij in levende lijve heeft ontmoet onthoude zich van commentaar.)}

Laat een reactie achter bij Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.