|
Vandaag treden wij in de voetsporen van Jan Wolkers en Godfried Bomans, de betreurde auteurs die in 1971 elk zeven dagen en nachten verbleven op ’t onbewoonde Rottummerplaat — ’n verblijf waarvan de ontbering en eenzaamheid voorzeker hebben bijgedragen aan ’t voortijdig verscheiden van laatstgenoemde.
Welnu, zo dadelijk zullen wij, licht bepakt en uitsluitend voorzien van ’t allernoodzakelijkste, worden ingescheept om vervoerd te worden naar ‘n, voor ons, nu nog onbekende bestemming.
Geen roomservice voor ons dit keer, noch ontbijtbuffet of sterrenrestaurant. ’t Is zelfs nog maar de vraag of we internet zullen hebben.
Vaarwel dus, voor nu. Tot spoedig. Hopelijk.
[Uiteraard zullen we blijven proberen ’t contact met jullie te onderhouden — desnoods via onze calamiteitenredacteur. Als we die tenminste weten te bereiken.]
Ajuus dan maar en kijk uit voor de zeehonden!
{Mowl: ik zal nooit ver weg zijn.}
De volgende keer de CR iets eerder waarschuwen wellicht?
{Mowl: we wilden ’n prille amourette niet verstoren.}
Nou ik vind het ook lang genoeg zo hoor…
En we weten niet eens waar jullie uithangen
en zijn jullie echt pas vanaf de 15e weer terug…??
Goh.. dan had iets anders geregeld..
om al die arm lezers zo het bos in te sturen..
doelloos wachtend
tot jullie
er weer zijn///…
wat moeten we met onze tijd??
hihi En wat doen jullie met die van jullie?
DOEN jullie wel iets?!
{Mowl: zo min mogelijk. En daar schrijf ik dan weer over.}
Het is al 100 juni! Waar zijn jullie nou? (eigenlijk 11 maar zo voelt het niet)
{Mowl: stil maar. We zijn d’r weer.}
Alweer op vakantie? Vandaar dat het deze keer niets mag kosten.
{Mowl: we leven in spaarzame tijden.}
Goeie vakantie mannen!
{Mowl: alweer terug?}
Dus jullie verdwijnen zomaar van de radar. Nou, lekker is dat.
{Mowl: wij noemen dat ’n avontuurlijke instelling. Maar idioot blijft ’t.}
Een echte weblogger schrijft zijn stukjes vooruit als hij op vakantie gaat. Zodat de naïeve bezoeker (ik) niets in de gaten heeft.
{Mowl: alweer gefaald.}
Of na de vakantie, zodat je pas maanden nadien, de wederwaardigheden te weten komt 🙂
{Mowl: heb ik je ooit zo lang laten wachten?}
Moeten we de GGD inschakelen? Zonder luxe en service, laat staan zonder internet op pad? Dat klinkt buitengewoon zorgwekkend.
{Mowl: ’t was afzien, maar we hebben ’t gered.}
Prettige vakantie!!!
{Mowl: dank je.}