‘Je veter zit los.’ ‘Dat is geen veter, dat is een tanga.’ Vrij Nederland (Terzijde)

Ik was aan de telefoon in gesprek, toen Brrrr in enen voor me door de knieën ging. Nog voor ik kans zag vunzige gedachten te laten ontstaan voelde ik ‘m in de weer gaan met m’n schoenen. Brrrr strikte m’n loshangende veters: eerst de ene, daarna de andere. Voor de veiligheid legde die d’r nog ’n dubbele knoop in. Tegen de tijd dat ik m’n gesprek had afgerond zaten m’n schoenen weer vast & strak.

“Geweldig.” zei ik. “Ik maak je hier morgenvroeg voor wakker.”

[De hele dag zaten m’n schoenen zoals ze nog nooit gezeten hadden. Uitdoen was die avond ’n straf.]