|
Ergens tussen Leeuwarden en Zwolle kwam de gehaktbal van de veerboot naar Holwerd weer naar buiten.
“Eet die dingen dan ook niet.” zei Brrrr mopperig. “Je kunt d’r op wachten.” Ik zei niks, maar pakte m’n notitieboekje.
“Wat doe je nou?” vroeg Brrrr. Ik opende ’t boekje en greep m’n pen.
“Noteren.” zei ik. “Dat van die bal.” Ik dicteerde mezelf hardop. “Voor de volgende reis: geen bootballen meer. En vooraf nagaan dat de Duitse jeugd geen schoolvakantie heeft.”
“Of de Nederlandse.” zei Brrrr. Of de Nederlandse, schreef ik d’rbij.
[Brrrr knikte alsof ie Braaf! wou gaan zeggen. Maar ik had m’n pen nog vast.]
En zorgen dat je de notities niet kwijtraakt
{Mowl: anders heb ik ze hier genoteerd.}
Gaan de Duitsers naar een Nederlands Waddeneiland, terwijl ze die zelf ook hebben.
{Mowl: zoiets heet traditie.}
De pen is machtiger dan het zwaard.
{Mowl: zeker als ie in gif is gedoopt.}