 |
|
D’r zijn gewoon boeken die je wilt hebben: omdat ze van ’n bijzondere druk zijn, of vanwege hun typografisch ontwerp of de manier waarop ze gebonden zijn. Maar altijd in combinatie met de geur van ’t drukwerk, de structuur van ’t papier en ’t gevoel dat alles geeft.
In onze bibliotheek staan prachtige werken van Shakespeare, Dante en Cervantes — om maar es wat te noemen. Af en toe loop ik met m’n vingers langs de ruggetjes in de kast en ik kan d’r niks aan doen dat ik dan als vanzelf ’n glimlach op m’n gezicht voel komen.
Boeken — wat ’n genot, wat ’n rijkdom, om ze te hebben.
[Gelukkig bestaat d’r nu ’t elektronisch leesapparaat. Voor wat ik wil lezen.]
Als niet-boekbewaarder zou dat nog wel iets voor mij kunnen zijn. Tijdschriften zijn er echter om eeuwig te laten vergelen.
{Mowl: je bent toch van de Donald Duck af?}
lege treinen… Mag jij mij eens vertellen waar je die tegenkomt…
{Mowl: ’s ochtends om half zeven. Maar zit je niet verkeerd?}
oeps, dit commentaar moet onder je vorige stukje
{Mowl: zie je wel. Maar ’t is ook al zo lang geleden.}
I would like to alter
your last sentence:
Books.. what a pleasure
to be able to read them.
{Mowl: dat natuurlijk ook.}