|
Brrrr neemt m’n dood niet serieus.
Ik hing over de balustrade van de overloop. Brrrr vouwde de was in de slaapkamer. Hij zat op bed.
“Zul je me missen als ik d’r niet meer ben?” mierde ik.
“Ja hoor.” zei Brrrr terwijl ie ’n onderbroekje samenvouwde.
“Maar niet teveel hoor.” waarschuwde ik. Ik legde m’n hoofd op m’n armen. “Je moet wel verder met je leven.” Brrrr legde ’t zakdoekje neer.
“Natuurlijk.” zeidie.
“Aan de andere kant,” zei ik, “moet je me natuurlijk wel verschrikkelijk gaan missen.” Brrrr stopte met z’n werk en keek me aan.
“Verveel je je?” vroeg ie.
“Mmm.” deed ik.
[Vervelen klinkt zo apathisch. Terwijl ik gewoon niks liever doe dan niks.]
Op deze dag had je toch zeker wel iets anders aan je hoofd? Belletje? Kaartje?
{Mowl: es kijken… neuh, ik zou niet weten waarvoor. Jij?}
Heb je de huilmuziek voor je uitvaart al uitgezocht?
{Mowl: ’t wordt ’n dubbelaar.}
Brrrr seems to be
the only one in your
household with both
feet on the ground.
{Mowl: soms zelfs alle vier.}
O liefje ik neem jou heel serieus,en wil jou niet missen en hou heel veel van jou! brrrr
{Mowl: ik toch ook, liefje.}
awww jouw Brrrr is toch wel een ontzettend schatje hé
{Mowl: alleen omdat ie de was vouwt?}