Jij speelt alleen maar je klokkenspel

brief
Een liefdesbrief is een brief die we moeten beginnen zonder te weten wat we willen zeggen, en eindigen zonder te weten wat we hebben geschreven. Jean-Jacques Rousseau (1712-1778)

Aan de muur van de oude Wester hing ’n plastic krans met daaraan ’n gelamineerd briefje geknoopt. ’t Was bedoeld voor de vijfentwintig jaar geleden overleden Willy Alberti.

Lieve Wil, schreef z’n vrouw — want van haar kwam die brief — Alweer 25 jaar geleden, maar heel Nederland en het buitenland houden van jouw. Heel veel liefs. Je vrouw Ria Alberti en Tonny en Willeke.

“Kijk es.” zei Brrrr. Ik keek. Brrrr peinsde. “’t Kan dus wel.” zeidie nadrukkelijk. “In ’n paar woorden en toch met gevoel ’n boodschap brengen.” Hij keek me indringend aan. Ik zag ’t niet — ik voelde ’t.

[“Ze heeft wel ’n spelfout gemaakt.” wees ik, de plank andermaal misslaand.]

Standaard

3 gedachten over “Jij speelt alleen maar je klokkenspel

  1. Paul schreef:

    Precies de reden waarom ik smartlappen briljant vind. De tekstregels draaien zijn hooguit vaag beschrijvend, maar zetten de (vaak trieste) situatie haarfijn neer.

    {Mowl: zoiets kan toch niemand onberoerd laten?}

Laat een reactie achter bij PossumReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.