De hoofdzaak

sneeuwklokjes
Is het eindelijk voorjaar, zijn we doodmoe. Lejo van Kuijeren (1948)

’t Wordt lente! of iets van dien aard dacht ik vanmorgen toen ik, zes minuten voordat de wekker zou afgaan, wakker werd gestikt doordat Pim op m’n neus ging zitten terwijl de merels buiten zongen.

De hele vermaledeide winter had ie niet meer op m’n hoofd gezeten. Want om in de slaapkamer te komen moeten onze katten buitenom, via ’t kattenluikje. En dat was, vanaf pakweg september vorig jaar, te koud voor deze Noorse Boskat. Hij bleef liever beneden, binnen, boven op de radiatorombouw.

Ik kon ‘m geen ongelijk geven. Tegelijk was ’t, om heel eerlijk te zijn, ’t voornaamste pluspunt van de afgelopen winter.

Ontwaken zonder kater.

[’t Wordt lente, dacht ik, terwijl ik Pim van m’n hoofd trok en opstond.]

Standaard

4 gedachten over “De hoofdzaak

  1. Bas schreef:

    Wijlen kruidenvrouwtje Klazien uit Zalk voorspelde ook altijd het weer door via haar kater Simon Peres…

    {Mowl: probeerde die ook haar te smoren?}

  2. Jean d'A schreef:

    Wat jammer voor je; ik hoorde net van Piet P. dat het dit weekend weer gaat sneeuwen…….

    Overigens, een “Noorse” Boskat die een hekel aan koude heeft? Weet je zeker dat het geen “Moorse” moet zijn ?????

    {Mowl: hij heeft z’n eigen gebruiksaanwijzing niet gelezen.}

Laat een reactie achter bij BasReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.