|
Ik liep nietsvermoedend naar m’n werk (rare toevoeging, eigenlijk, nietsvermoedend: onwetend van wat de toekomst je brengen zal is eigenlijk elk mens altoos nietsvermoedend; hooguit in verwachting) toen ’n schoolklas tien- of elfjarigen kwam aangefietst. In ’t voorbijgaan zag ik dat ’n jongen zich tot mij richtte.
“Ho-mo.” zei die heel geprononceerd. Dan was ie weg.
Gunst, dacht ik (’t zijn ook zeldzame momenten dat ik dat denk). Ik merkte tot m’n eigen verbazing dat ik van m’n stuk was gebracht.
“Lijk ik op ’n homo?” vroeg ik, later, aan Brrrr.
“Natuurlijk.” zeidie subiet. “Hoe had ik je anders kunnen vinden?”
[Da’s nou weer zo leuk aan em, dat ie van alles iets positiefs weet te maken.]
Heb je dit al gemeld bij Geert Wilders? Hij meent immers dat alleen moslims een hekel aan ons hebben.
{Mowl: en sommige ex-prostituees.}
Beschouw het maar als een geuzennaam….
{Mowl: wat moet ik anders?}
Maar goed, ik heb het ook gemerkt, het scheldwoord ‘homo’ is weer terug van weggeweest.
{Mowl: wat was d’r mis met flikker?}
Brrrr is priceless.
{Mowl: dat merk ik aan ’t einde van elke maand.}