|
’t Eerste wat me opviel was ’t pentagram op z’n ring. Daarna ’t sjekkie tussen z’n vingers. Rijstevloei, zag ik. Toen ie de peuk naar z’n lippen bracht sprongen meteen de donkere tanden in ’t oog.
Ik keek naar z’n gezicht. M’n blik beantwoordde die met ’n zekere trots. Hij keek me recht terug aan. Z’n ogen waren donker maar fier. Ik kreeg ter plekke bewondering voor de man — of nee: geen bewondering, respect.
En toen vielen de puzzelstukjes in mekaar.
“Ik ben ’t product van m’n keuzes.” zei ik tegen Brrrr. “’n Andere beslissing, ooit, ergens, en ik was hem geweest.”
“Dat betekent dat je hem dus bent.” begreep Brrrr.
[Ik zei niks, maar keek zwijgend naar hoe ik ook had kunnen zijn verdween.]
Een roker met vieze tanden, jij?
{Mowl: ik poets.}
Deep philosophy.
{Mowl: ik ben geen klein dommertje.}