Je kunt je leven nu eenmaal niet leven en overdenken tegelijk. Inzicht is een luxe die je je pas kunt veroorloven als je geen vooruitzicht meer hebt om je mee bezig te houden. Arthur Japin (1956)

Nog steeds flink geschokt kwam ik thuis. Brrrr zag meteen dat d’r wat was.

“Wat is d’r?” vroeg ie dan ook. Ik ging eerst even zitten.

“Voor ’t eerst.” bracht ik uit. “Ik geloof dat ik d’r voor ’t eerst eentje heb ontmoet.” Ik keek ‘m aan. “’n Echte.” zei ik.

“Rustig maar.” zei Brrrr. “Vertel wat d’r is gebeurd.” Ik haalde adem en begon.

“Ik sprak Die-en-die en die zei, zonder enige aanleiding: We krijgen nu tenminste de Regering waar ’t volk voor heeft gekozen.”

“Nee.” zei Brrrr. Hij dacht even na. “Nu durven ze onder de steen vandaan te kruipen.” Ik schudde m’n hoofd.

“En ik vond d’r altoos best aardig.” mompelde ik.

[Da’s ’t bizarre. Aardige mensen die niet zelf willen nadenken.]