Bijna

koper
Het is nooit uitgesloten dat iemand, waarvan men gewoonlijk zegt: ‘Hij heeft een gouden hart’, u op een dag om koperpoets vraagt. Julien Vangansbeke (1936)

“Ik kieper ‘m direct de kliko in!” Ik klonk, nee, ik was laaiend. Brrrr had ’n plan opgevangen om ’n Abraham voor ons huis neer te zetten.

“Dat zei ik natuurlijk ook.” zei Brrrr. “Dus ik geloof dat de boodschap wel is overgekomen.” Ik gromde.

“Ik snap niet wat die mensen bezielt.” blies ik. “Kennen ze me dan helemaal niet, of zo?” Brrrr draaide z’n schouders.

“Ze denken dat je ’t stiekem toch leuk vindt.” zeidie. “Hoe meer je ’t d’r over hebt, hoe liever je ’t hebt.”

“En als ik niks had gezegd?” zei ik.

“Dan helemaal.” zei Brrrr.

“Ik doe geen oog meer dicht.” vreesde ik.

[’n Kaartje, ’n bloemetje, slingers desnoods: soit. Maar dat is ’t, begrijp je?]

Standaard

2 gedachten over “Bijna

  1. Volgens mij worden het twee kussende boertjes in klederdracht, want die vinden jullie kennelijk wel leuk (zie gisteren).

    {Mowl: zijn kussende boertjes ooit niet leuk?}

  2. zuster_klivia schreef:

    Haha, het is dat ik je niet ken, anders had ik ook nog zo’n bord met ‘3x toeteren’ op de voorgevel gehangen 🙂

    {Mowl: ik ben zowaar blij dat we mekaar niet kennen.}

Laat een reactie achter bij zuster_kliviaReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.