|
“Stil es.” zei ik. ’t Was ’n ochtend na ’t feestje. We werden wakker en keken mekaar aan. Brrrr luisterde.
“Ik hoor niks.” fluisterde die na ’n poosje te hebben geluisterd. Ik glimlachte.
“Weet ik.” zei ik. “Mooi hè?” Brrrr glimlachte nu ook. Hij gaf me ’n zoen op de mond.
“Uh!” maande ik. Hij schudde z’n hoofd.
“Goeiemorgen, liefje.” zeidie alleen maar. Zo was ’t goed.
[Ik draaide me en gleed nog dichter tegen ‘m aan. Wat erg klef was.]
Klef kan erg fijn zijn.
{Mowl: als iemand ’t kan weten, zijn wij dat wel.}