Gebak van euh

saucijzenbroodjes
Het leven is een snack tussen twee maaltijden door. Henry Rollins (1961)

De bakkersvrouw keek ons onderzoekend aan voordat ze ’n beslissing nam.

“Vooruit.” zei ze toen. “Maar dan wel zonder onze naam d’rop.”

“Da’s prima.” zei Brrrr. Even later liepen we met vier kartonnen vellen terug naar huis.

“Ik maak vijftig saucijzenbroodjes.” had Brrrr eerder bedacht. “Voor op je werk. Als traktatie. Vinden ze leuk, iets zelfgemaakts.”

“Fantastisch.” zei ik. “Maar hoe krijg ik ze mee?” Brrrr dacht even na.

“Gebaksdozen.” zeidie toen. En zo waren we bij de bakkersvrouw terechtgekomen.

Hun naam op mijn saucijzenbroodjes. Há! Dat mochten ze willen.” schamperde Brrrr toen ie de dozen in mekaar vouwde.

[“Jouw saucijzenbroodjes zijn pas echt vet!” knikte ik oprecht verlekkerd.]

Standaard

Een gedachte over “Gebak van euh

  1. Waar zou zo’n mevrouw nou helemaal bang voor zijn? Dat mensen bij haar saucijzenbroodjes komen kopen en dat ze dan tegenvallen?

    {Mowl: nee, dat ze die van Brrrr proeven en denken dat zij die ook maken. O, maar dat is wat je eigenlijk zegt.}

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.