|
Op ’n bankje in ’t park las ’n meisje de menukaart van ’n Chinees restaurant. Ik keek d’r geeneens meer van op — zo’n dag was ’t die dag.
Eerder had ’n vrouw bij elk kraampje van de rommelmarkt geroepen: “Die troep heb ik thuis ook.” En daarna had ze telkens heel hard om zichzelf gelachen.
Of die vrouw uit Amsterdam die me probeerde te charteren als hoveling. “Ik kan ’t altijd proberen, nietwaar schat?” Ik grinnikte maar even beleefd en wist te ontsnappen.
“Wil je echt geen hamburger?” verbaasde zich Brrrr. Ik weigerde in herhaling.
Dat soort dingen, dus. Iets met de stand van de sterren, vermoed ik.
[De zon scheen, dus ’t zou allemaal wel goed komen.]
Die nacht veranderde Michael Jackson in een weerwolf.
{Mowl: jij gelooft dus ook niet dat ie dood is?}