Steeg

steeg
Tussen God en Geen God ligt een doodlopend steegje. Julien Vangansbeke (1936)

“Kijk es.” zei ik achter m’n chardonnay. Brrrr keek.

“Wat?” vroeg ie, omdat ie niks zag.

“Daar.” zei ik. “In die steeg. Dat is toch ’n doodlopende steeg?”

“Ja.” zei Brrrr.

“Daar lopen de hele tijd allochtonen in.” zei ik. “En dan komen ze bij ’n deur waar ze aanbellen en dan gaan ze naar binnen.” Brrrr zweeg en dacht even na.

“Maar da’s toch logisch?” zeidie. “Na zaterdag?”

[Ik knikte. Ik begreep ’t.]

Standaard

2 gedachten over “Steeg

Zeg het eens.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.