Mowl

De kies is eruit. Hoera!

Slechts twee verdovende prikjes en een kort rukje had de tandarts nodig om het kwaad uit Brrrrs mond te verwijderen. Met een mond vol watten stond hij korte tijd later weer voor me.

“Ik ben sjo blij dat het ding eruit isj.” sliste hij.

Dat begreep ik.

“Hoelang sjouden die watte moete blijfe sjitte?” vroeg hij. Ik schokschouderde.

Hij pakte de telefoon en toetste het nummer van de tandarts.

“Hallo.” zei hij. “Er isj net een kiesj bij mij getrokke en ik ben vergete wanneer ik de watte uit mijn mond mag hale. (…) Ja – ik wacht.”

Het was even stil.

“Ja?” zei Brrrr. “Isj goed.” Hij legde de telefoon neer.

“Na een half uur.” zei hij.

Brrrr glunderde. Zijn linkerwang was opgezwollen door de tampons en de verdoving. Maar de kies was getrokken.

“We worden samen oud, kaal en tandeloos.” zei ik.