Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Omhoog

De zwarte piet wordt doorgaans toegespeeld aan hen die nog in Sinterklaas geloven. S.C. de Vries
De zwarte piet wordt doorgaans toegespeeld aan hen die nog in Sinterklaas geloven. S.C. de Vries

Er waren twee liften – Ik koos de rechter, het bejaarde stel de linker. We moesten alledrie op de opkomst wachten, maar toen de deuren van de mijne eerder openden liepen ze achter mij aan de tilcabine in. We zwegen totdat de toegang weer werd gesloten.

“Dus nu ben ik wel goed genoeg?” doorbrak ik de stilte. Het stel keek ietwat bevreemd op.

“Ja, we hadden zin om met jou mee te gaan.” grapte de man maar. Ik bleef koel.

“Mmm.” zei ik alleen. De lift zette zich in beweging. Ik draaide me half om.

“Ik hou er anders niet van om tweede keus te zijn.” zei ik. Ik zag nog net de mond van de man opengaan voordat ik me helemaal afwendde.

[Ik voelde hoe het stel elkaar aankeek. Wat was ik boosaardig. Heerlijk.]

  1. Why so much ado
    about nothing ?

    {Mowl: ik doe niks anders.}

  2. Lijkt me heerlijk om zulke boosaardige gevoelens eens gewoon te uiten. Juist als het eigenlijk om niks gaat. Ons hele leven verbergen we ons achter opgevoede façades van fatsoen en conventie. Dat patroon eens lekker doorbreken moet fantastisch zijn. Er moet meer gekwetst worden!

    {Mowl: ineens klinkt ’t niet meer zo leuk.}

  3. Lekker assertief -;)

    {Mowl: inderdaad. Waarom staat jouw neus trouwens boven je ogen?}

  4. Tilcabine, wat een mooi woord. Misschien heeft dat hen geïnspireerd jullie te volgen.

    {Mowl: of ’t feit dat onze lift eerder was.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag