Mowl

De kortste afstand tussen twee punten is gewoonlijk opgebroken. Frank Walsh (1897-1968)

D’r was toch nog één automobilist die niks had meegekregen van de briefjes achter de ruitenwissers, de waarschuwingen op elke lantaarnpaal en de verkeersborden aan ’t begin en ’t eind van de straat. Toen de werkmannen om zeven uur begonnen met ’t openbreken van de weg stond z’n vaalbruine vehikel als enige langs de kant geparkeerd. Slechts enkele uren later stond ie volledig geïsoleerd op ’n eilandje tussen graafmachines, stapels straatstenen en afzethekwerken.

“Daar komt ie nooit meer weg.” leek mij, toen ik thuiskwam.

“Ze zijn overal langs geweest.” zei Brrrr, door ’t raam turend naar de wagen. “Waarschijnlijk is ie van iemand die ergens in ’n kantoor werkt.” We staarden samen naar ’t blik.

“Dat wordt overwerken.” zei ik. “Die auto kan geen kant meer op.”

[Toch was ie de volgende ochtend weg. Ik keek de lucht in.]