Ik stond onder de warme stralen van de douche en keek noodgedwongen naar m’n voeten. ’t Water spatte op de vloer uiteen. De verlichting werd gebroken in de weerspiegeling.
Hadden we maar beugels om me aan vast te houden, dacht ik — meteen verjoeg ik dit spook. Ineens merkte ik dat m’n voeten naar buiten waren gebogen. Voorzichtig probeerde ik ze recht te zetten. Beetje bij beetje kreeg ik beide zolen plat op ’t beton. Ik zuchtte.
’t Gaat al ’n stuk beter, dacht ik. Ik zette m’n handen in m’n onderrug. Mmm, voelde ik. Ik krijg d’r anders wel héél strakke billen van.
[Ik bleef nog even genieten van alles. Je moet toch wat.]
Plaats een reactie