Mowl

Het huwelijk is een diner dat met het dessert begint. Jules Sandeau (1811-1883)

Ik gaf de straatkrantverkoper ’n extra euro. Maar daar bleef ’t niet bij. In de supermarkt hielp ik de vrouw die per ongeluk ’n paar potten met d’r boodschappenwagentje had omgestoten. Bij de kassa liet ik ’n bejaarde dame glimlachend voordringen. Ik complimenteerde de caissière met d’r nieuwe kleurspoeling. En op de weg naar huis hielp ik de oudere man met ’t oversteken van de opgevroren straat. Neuriënd draaide ik de sleutel in ’t slot.

“Alsjeblieft.” zei ik tegen Brrrr die voor ’n dozijn mensen aan ’t koken was. Ik legde de komkommer en de graskaas op ’t aanrecht. Toen gaf ik ‘m ’n dikke zoen. “Omdat ik zo van je hou.” zei ik.

“Blij dat ’t maar één keer per jaar kerst is.” zuchtte Brrrr.

[Ik zette de radio op de kerstzender en zong mee met belletjes.]