Mowl

Als ik niet leef, ga ik dood.


Gekte

hoera

Oranje is een blije kleur.
Johan Cruijff (1947)

Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Máxima heeft weer een dochter op de wereld gezet. Het is alweer het vijfde kleinkind van H.M. de Koningin. Om met wijlen Wim Kan te spreken: “Het Koninklijk Huis bevalt steeds beter.”

Bij het horen van zulk monarchistisch nieuws gaan mijn oogkleppen omhoog en verweekt mijn spitse verstand. Ik kan d’r niks an doen.

Steeds weer, wanneer zich blijde oranje tijdingen aankondigen, neem ik me voor me niet meer gek te maken. Het is namelijk een in- en in-triest gegeven dat we een hele familie het slachtoffer maken van wat je een nationale gijzeling zou kunnen noemen. Hier zouden mensenrechtenorganisaties tegen moeten optreden!

Maar nee – zodra de eerste barensweeën zich aandienen, rep ik me al naar de kast om me in volkomen belachelijke kleren te hijsen. Wat zeg ik? Zodra de bevruchting een feit is gaat bij ons de vlag al uit!

[Hier kelpt geen gezond verstand meer – een gedwongen opname is veeleer aan de orde. Kijk toch es. Da’s toch niet normaal?]

  1. dan wil ik je even feliciteren met dit heuglijke feit…
    Wat een geweldig shirt, en een geweldig keukenmachine trouwens ook op de achtergrond

    {Mowl: och, stond daar toevallig.}

  2. HOEZEE !
    HOEZEE !
    HOEZO ?!

    {Mowl: vinnik nou ook.}

  3. wat een vreugde ..
    en wat mooie keuken !

    {Mowl: we zijn er mee in onze sas.}

  4. Wat een geweldig leuke foto van je, heb je er een voor mij!

    {Mowl: weet je het zeker?}

  5. Amali-B is geboren… Hoezee Hoezee!

    {Mowl: een originele naamsuggestie.}

  6. Je hebt gelijk, welke menserechtenorganisatie zou ik hiervoor kunnen bellen?

    {Mowl: het WNF?}

  7. JA!

    {Mowl: okee.}

Plaats een reactie

Ontwerp een vergelijkbare site met WordPress.com
Aan de slag