Mowl

Een schok ging gisteren door cultureel Nederland: op 42-jarige leeftijd is Karel Glastra van Loon overleden. Een hersentumor maakte voortijdig een einde aan diens leven. Nova kwam onmiddellijk met een speciaal onderwerp over dit verlies. En ik dacht: wie?

Ik schaam me diep – ik ben niet te beroerd om het te bekennen. Maar ik was even kwijt waar ik Karel Glastra van Loon moest kennen. In eerste instantie dacht ik aan een politicus – maar die bleek al vier jaar dood. Karel Glastra van Loon was die schrijver. Oja, dacht ik. Die schrijver. Wat had ie ook alweer geschreven?

Binnen vierentwintig uur werd ik andermaal door mezelf in verlegenheid gebracht. CNN kwam met Breaking News: Luther Vandross was ons ontvallen. Tweeënvijftig was ie maar geworden. Hoe moet de wereld verder zonder hem.

En ik dacht: Luther wie? O, ik kan niet ontkennen dat zijn naam ergens een belletje deed rinkelen – maar waarmee ik hem in verband moest brengen? Geen idee. O, Mariah Carey – daar had ie een hitje mee gehad, werd verteld.

Gegeneerd besloot ik dat er niets anders opzat dan dat ik publiekelijk zou toegeven dat ik – als het puntje bij het paaltje komt – cultureel een stuk minder bagage met me meedraag dan ik altijd heb doen voorkomen. Ik ben nu definitief door de mand gezakt.

[Ik heb me natuurlijk onmiddellijk voorgenomen om me in korte tijd te gaan revancheren. Ik ben naarstig op zoek naar een bron van kennis die mijn status weer een beetje opkalefatert. Iemand een idee?]