Je moet leren de dingen die je te zeggen hebt, steeds eenvoudiger te zeggen. Je moet je bevrijden van je eigen retoriek.
Jacques C. Bloem (1887-1966)
Brrrr vindt m’n stukjes de laatste tijd wat te lang. En een beetje te gekunsteld. Hij vindt ’t mooier als ik gewone spreektaal gebruik, zodat het net is alsof ik met je aan het praten ben. En ik dacht nog wel dat ik dat dee.
Goed, ik gebruik misschien wat meer woorden, in de laatste stukjes. Maar dat komt, omdat ik dacht dat ik zo beter kon uitleggen hoe wij bijvoorbeeld met die katten van ons leven. Maar achteraf gezien heeft Brrrr misschien gelijk. Het had best wel korter gekund. En misschien probeerde ik het allemaal inderdaad wat te mooi te zeggen. Dat komt de kracht niet echt ten goede.
Ik heb iemand nodig, als Brrrr, die mij af en toe zachtjes op de vingers tikt. Ik weet dat, intussen. Ik schreeuw geen moord en brand meer wanneer ie dat doet. Omdat ik weet dat ie meestal gelijk heeft.
[Meestal, hoor je, niet altijd. Brrrr moet weten, dat ik uitmaak of het zo is. Anders moet ie zelf maar een weblog beginnen.]
Plaats een reactie